“`html
پس از انقراض گونهی بومی کلاغهای هاوایی در سال ۲۰۰۲ در طبیعت، تنها تعداد اندکی از آنها در اسارت و تحت مراقبتهای ویژه باقی ماندند. عوامل تهدید کنندهی بقای این پرندگان، تخریب زیستگاه، شکار توسط گونههای مهاجم و شیوع بیماریها بود.
به گزارش منابع خبری، رهاسازی این پرندگان نتیجهی سالها تلاش هماهنگ و برنامهریزی دقیق سازمانهای مختلف از جمله باغ وحش سن دیگو، ادارهی شیلات و حیات وحش آمریکا و دانشگاه هاوایی است. مگان اوون، معاون علمی حیات وحش سن دیگو، این اقدام را گامی مهم در حفاظت از این گونهی ارزشمند دانسته و بر اهمیت همکاری بینالمللی در جلوگیری از کاهش تنوع زیستی تاکید کرده است. کلاغهای آلالا جایگاه ویژهای در فرهنگ بومی هاوایی دارند و نقش کلیدی در حفظ اکوسیستم جنگلهای این منطقه ایفا میکنند. تلاشها برای بازگرداندن این پرندگان به طبیعت همچنان ادامه دارد.
انتخاب این پنج پرندهی خاص بر اساس دو معیار کلیدی صورت گرفته است:
توانایی یافتن غذا و دفاع از خود در برابر شکارچیان
سلامت کامل بر اساس معاینات پزشکی دامپزشکی
پیش از این، بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰، سی پرندهی آلالا در جزیرهی بزرگ هاوایی رهاسازی شدند، اما به دلیل کاهش جمعیت مجددا به مراکز نگهداری بازگردانده شدند. رهاسازی اخیر در جزیرهی مائوئی، نویدبخش احیای این گونهی در خطر انقراض است.
اهمیت بازگشت این کلاغها به طبیعت چیست؟
این برنامهی حفاظتی، علاوه بر احیای گونهی آلالا، نمادی از همگرایی فرهنگ بومی هاوایی و تلاشهای حفاظت از محیط زیست است؛ دو عنصر حیاتی برای تضمین آیندهی تنوع زیستی.
“`