“`html
صنعت ایران در پانزده سال اخیر، به جز دو سال اجرای برجام، تحت فشار و ضربات پیاپی قرار داشته است. با وجود این چالشها، از جمله تحریمها، تورم افسارگسیخته و کمبودها، صنعتگران ایرانی با تلاش بیوقفه، چرخ تولید و اشتغال را به حرکت درآوردهاند. اما در تابستان امسال، قطع مکرر برق، به عنوان زنگ خطری جدی، تولید را با تهدید جدی مواجه ساخته است. این خاموشیهای مکرر، که سومین سال پیاپی است رخ میدهند، آخرین رمق تولید را گرفتهاند.
آثار مخرب قطع برق در آمارهای اقتصادی به وضوح قابل مشاهده است. به گفتهی فعالان صنعتی، قطعی برق در تابستان ۱۴۰۳، کاهش ۳۰ درصدی تولید را به دنبال داشته است. بررسیهای سازمان بورس نشان میدهد حاشیه سود خالص صنایع منتخب در تابستان ۱۴۰۱، ۱۹.۲ درصد، در تابستان ۱۴۰۲، ۱۶.۷ درصد و در تابستان امسال، به ۱۳.۶ درصد رسیده است. این کاهش شدید سود، بهطور مستقیم با افزایش خاموشیها مرتبط است.
شورای هماهنگی شهرکهای صنعتی سراسر کشور، با اشاره به عواقب وخیم قطع برق کارخانهها، مسئولان را به دلیل سوء مدیریت و فقدان برنامهریزی بلندمدت، مسئول این وضعیت میداند. تداوم این سیاستهای نادرست، به معنای به مخاطره انداختن سرمایههای ملی و سوق دادن صنایع کشور به سوی ورشکستگی است.
شورا، سیاستگذاران و سازمانهای مرتبط را به اجرای ماده ۲۵ قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار فرا میخواند که اولویتبندی قطع برق برای واحدهای تولیدی و صنعتی را ممنوع اعلام کرده است.
برای مدیریت صحیح ناترازی برق و مشارکت صنایع در حل این مشکل، پیشنهاد میشود دولت با اختصاص یک میلیارد دلار اعتبار، امکان احداث نیروگاههای پاک اختصاصی در مجاورت شهرکهای صنعتی را فراهم کند و این موضوع را جزء تعهدات شرکت شهرکهای صنعتی قرار دهد.
همچنین، به استناد بند ۲ و ۳ قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار، پیشنهاد میشود یک درصد از ۱۰ درصد مالیات ارزش افزوده حاصل از فروش محصولات تولیدی شهرکهای صنعتی، برای بازسازی و نوسازی زیرساختها اختصاص یابد.
شورای هماهنگی شهرکهای صنعتی، با یادآوری وظایف دولت در اجرای اصول سوم و چهل و سوم قانون اساسی، هشدار میدهد که ناتوانی در تأمین پایدار انرژی و قطع مکرر تولید، منجر به کاهش تولید، افزایش بیکاری، کاهش درآمد ناخالص ملی و قدرت خرید خواهد شد.
“`