فصل بیست و چهارم لیگ برتر فوتبال ایران در حالی به ایستگاههای پایانی خود نزدیک میشود که تغییرات متوالی در راس کادر فنی تیمها، این دوره از رقابتها را به یکی از ناپایدارترین ادوار تاریخ این لیگ تبدیل کرده است. از تیمهای مدعی استقلال و پرسپولیس گرفته تا سایر تیمهای حاضر، ۱۰ باشگاه از مجموع ۱۶ تیم حاضر در لیگ برتر، دستکم یک بار سرمربی خود را در طول این فصل تغییر دادهاند؛ آماری که به نظر میرسد مختص به فوتبال ایران باشد.
رقابتهای این فصل از لیگ برتر در حالی به روزهای پایانی خود میرسد که شاهد جابهجاییهای پرتعدادی بر روی نیمکت مربیگری تیمها بودهایم. تا پایان هفته سیزدهم، هفت تیم اقدام به تغییر سرمربی خود کردند و این روند در ادامه نیز ادامه یافت تا بیثباتی در کادر فنی اکثر تیمها به چشم بیاید.
تیم خیبر خرمآباد فصل را با رضا مهاجری آغاز کرد، اما پس از برکناری او، ابتدا مارکو اورلیو به طور موقت و سپس سعید دقیقی هدایت این تیم را بر عهده گرفتند.
مس رفسنجان نیز تغییرات متعددی را تجربه کرد؛ ابتدا محرم نویدکیا سکان هدایت این تیم را بر عهده داشت، سپس مسعود شجاعی و در ادامه سیروس پورموسوی به عنوان سرمربی انتخاب شدند.
شمسآذر قزوین نیز از این قاعده مستثنی نبود؛ این تیم پیش از آغاز فصل مازیار زارع را به عنوان سرمربی معرفی کرد، اما کمی بعد سعید دقیقی مجدداً به این تیم بازگشت. این پایان کار نبود و با جدایی دقیقی، رضا مهاجری هدایت شمسآذر را بر عهده گرفت که در نهایت جای خود را به مهدی رحمتی داد.
در تیم سپاهان، ژوزه مورایس و در هوادار، مهدی رحمتی نیز نتوانستند جایگاه خود را حفظ کنند و به ترتیب پاتریس کارترون و امید روانخواه جانشین آنها شدند.
نساجی مازندران هم شاهد تغییراتی در کادر فنی خود بود؛ ساکت الهامی کار خود را با این تیم آغاز کرد، سپس ساوو میلوشویچ جایگزین او شد. پس از چند هفته، میلوشویچ استعفا داد تا الهامی بار دیگر هدایت تیم مازندرانی را بر عهده بگیرد.
ملوان بندرانزلی نیز پیش از شروع فصل تغییراتی را تجربه کرد؛ آنها پیش فصل را با سعید دقیقی آغاز کردند، اما در نهایت مازیار زارع به ملوان بازگشت و سرمربی این تیم شد.
میودراگ بوژوویچ نیز یکی دیگر از مربیانی بود که مدت زیادی روی یک نیمکت دوام نیاورد. او فصل را در استقلال خوزستان آغاز کرد و نتایج نسبتاً خوبی نیز کسب کرد، اما در یک انتقال غیرمنتظره به استقلال تهران پیوست و امیر خلیفه اصل جایگزین او در تیم خوزستانی شد.
در نهایت به دو تیم پرطرفدار پایتخت، استقلال و پرسپولیس میرسیم.
استقلال تهران تغییرات بیشتری را تجربه کرد؛ آنها فصل را با جواد نکونام آغاز کردند، اما پس از نتایج نامطلوب، سهراب بختیاریزاده به طور موقت هدایت استقلال را بر عهده گرفت. پس از او، پیتسو موسیمانه، مربی آفریقایی، در یک انتقال پرحاشیه به نیمکت استقلال رسید. پس از آن، بختیاریزاده مجدداً به عنوان سرمربی موقت انتخاب شد. در این میان، حتی محمد نوازی، دستیار وقت استقلال، نیز در یک بازی هدایت تیم را بر عهده داشت و در نهایت میودراگ بوژوویچ از خوزستان به تهران آمد تا سکان هدایت آبیپوشان را در دست بگیرد.
پرسپولیس نیز پس از جدایی خوان کارلوس گاریدو، هدایت موقت تیم را به کریم باقری سپرد و پس از او اسماعیل کارتال به عنوان سرمربی سرخپوشان انتخاب شد.
باورکردنی نیست، ۲۰ تغییر در طول ۲۶ هفته! ۱۰ تیم از ۱۶ تیم لیگ برتر در این فصل حداقل یک بار سرمربی خود را تغییر دادهاند؛ آماری که شاید تنها در لیگ برتر ایران شاهد آن باشیم. بدون شک، این تغییرات پیدرپی در راس کادر فنی، نظم تیمی را بر هم زده و منجر به افت کیفیت بازیها میشود.