شهر لالجین، با پیشینه‌ای بیش از ۷۰۰ سال در هنر سفالگری و برخورداری از بیش از ۱۳۰۰ واحد فعال در این حوزه، در سال ۱۳۹۵ به عنوان «شهر جهانی سفال» شناخته شد. این شهر نه‌تنها نیاز بازار داخلی را تأمین می‌کند، بلکه سهم قابل توجهی در صادرات سفال و ارزآوری برای کشور دارد. با این حال، کمبود خاک رس مرغوب به یکی از چالش‌های اساسی و تهدیدآمیز برای تداوم این هنر-صنعت تبدیل شده است.
به گزارش ایسنا، مهدی کشوری دلاور، رئیس اتحادیه سفال و سرامیک لالجین، با اشاره به بحران کمبود خاک رس با کیفیت، اظهار کرد: در سال‌های اخیر، خاک‌های برداشت‌شده فاقد مرغوبیت لازم بوده‌اند و همین موضوع باعث شده بسیاری از استادکاران یا فعالیت خود را محدود کنند یا به مشاغل دیگر روی آورند.
وی با اعلام راه‌اندازی قریب‌الوقوع شرکت تعاونی هنرمندان لالجین، افزود: این تعاونی با هدف تأمین خاک مرغوب، فرآوری گل با کیفیت، بهبود ساختار کوره‌ها، ارتقای بسته‌بندی و تسهیل صادرات، گام مهمی در حمایت از سفالگران این شهر جهانی خواهد بود.
کشوری دلاور هشدار داد: کاهش کیفیت مواد اولیه و ارزش افزوده پایین محصولات، جوانان را به سمت ریخته‌گری و تولیدات صنعتی سوق داده است؛ روندی که در صورت تداوم، می‌تواند به نابودی تدریجی هنر اصیل سفالگری در لالجین منجر شود.
وی همچنین با اشاره به فعالیت بیش از ۱۳۰۰ واحد سفالگری در لالجین، از جمله کارگاه‌های خانگی، تأکید کرد: نبود آمار دقیق از میزان مصرف خاک رس، برنامه‌ریزی برای تأمین پایدار این ماده اولیه را دشوار کرده است.
در همین راستا، ابراهیم لشکری‌آزاد، فرماندار شهرستان بهار، نیز از تلاش‌های جدی برای حل مشکل کمبود خاک رس خبر داد و گفت: در برنامه‌ای بلندمدت، زمینی به مساحت ۱۳ هکتار در روستای دستجرد با خاک مناسب برای سفالگری شناسایی شده که در صورت صدور مجوز برداشت، می‌تواند نیاز سفالگران لالجینی را برای سال‌های آینده تأمین کند.
وی افزود: این زمین متعلق به بخش خصوصی است و در حال حاضر پیگیر صدور مجوزهای لازم برای بهره‌برداری از آن هستیم. همچنین در کوتاه‌مدت نیز اقداماتی برای رفع نیاز فوری سفالگران در حال انجام است.
لشکری‌آزاد با اشاره به حمایت استاندار همدان، نماینده مردم بهار و کبودرآهنگ و فرمانداری شهرستان، تصریح کرد: در کنار تأمین خاک، مشکلات زیرساختی مانند گازرسانی به کارگاه‌های شهرک سفالگران نیز در حال پیگیری و رفع است.
به گزارش ایسنا، امید می‌رود با رفع موانع موجود، چرخ‌های سفالگری در لالجین همچنان پرتوان بچرخد و این هنر اصیل ایرانی، همچون گذشته، در عرصه جهانی بدرخشد و نام لالجین را به عنوان پایتخت سفال جهان زنده نگه دارد.