## سپر دفاعی ایران: نگاهی به سامانه‌های پدافند هوایی
ایران پس از جنگ تحمیلی با اتکا به دانش بومی و مهندسین داخلی، به پیشرفت چشمگیری در عرصه ساخت سامانه‌های پدافند هوایی دست یافته است. این سامانه‌ها از حریم هوایی کشور در برابر هرگونه تهدید خارجی محافظت می‌کنند و به عنوان نمادی از اقتدار و خودکفایی ایران در این حوزه شناخته می‌شوند.
در این مقاله، به بررسی ویژگی‌ها و قابلیت‌های برخی از مهم‌ترین سامانه‌های پدافند هوایی ایران خواهیم پرداخت:
**سامانه ۱۵ خرداد:**
این سامانه مجهز به موشک‌های صیاد-2 و صیاد-3، با برد ۷۵ تا ۱۲۰ کیلومتر، وظیفه دفاع از کشور در برابر انواع هواپیماهای شناسایی، بمب‌افکن‌ها و جنگنده‌ها را بر عهده دارد. ویژگی‌های بارز این سامانه شامل تحرک بالا، کشف و رهگیری همزمان اهداف با یک رادار، و زمان پاسخگویی سریع (۵ دقیقه) است.
**سامانه مرصاد:**
سامانه مرصاد با موشک شلمچه و برد ۴۵ کیلومتر، به عنوان سامانه‌ای با قابلیت بالا در انهدام هواپیماهای مدرن در ارتفاع پست و متوسط، شناخته می‌شود. تحرک‌پذیری بالا، توانایی مقابله با جنگ الکترونیک و قابلیت شبکه‌ای شدن با دیگر سامانه‌ها از دیگر ویژگی‌های این سامانه دفاعی است.
**سامانه سوم خرداد:**
سامانه سوم خرداد که با موشک طائر-2 و برد ۷۵ کیلومتر به عنوان یکی از سامانه‌های دفاع هوایی برد متوسط به حساب می‌آید، از فناوری ارائه فازی بهره می‌برد و قابلیت تمرکز بر ۴ هدف و شلیک ۸ موشک به سمت آنها را داراست. این سامانه مستقل عمل می‌کند و به همکاری با دیگر سامانه‌ها برای انجام وظایف خود نیاز ندارد. در سال 1398، سامانه سوم خرداد یک فروند پهپاد RQ-4 گلوبال هاوک آمریکایی را که وارد حریم هوایی کشور شده بود، هدف قرار داد و منهدم کرد.
**سامانه باور 373:**
این سامانه که با موشک صیاد-4 و برد حدود 300 کیلومتر نخستین سامانه دفاع موشکی برد بلند ایرانی محسوب می‌شود، تمام اجزای آن روی خودروهای ظفر و ذوالجناح سوار شده و قابل جابجایی است. این سامانه می‌تواند از فاصله 450 کیلومتری هدف را شناسایی و رهگیری کند و به عنوان اس300 ایرانی شناخته می‌شود.
