## فوتبالی که جایگاهش را از دست داده، فوتسالی که همچنان میدرخشد
مراسم بهترینهای سال ۲۰۲۳ فوتبال آسیا، بار دیگر نشان داد که فوتبال ایران در سالهای اخیر جایگاه خود را در عرصه بینالمللی از دست داده است. در حالی که نامزدهای ایرانی تنها در بخش فوتسال و یک لژیونر برجسته، حضور داشتند، در بخش اصلی فوتبال، هیچ نشانی از غرور ملی و بازیکنانمان نبود.
سالهاست که فوتبال ایران در رقابتهای سالانه کنفدراسیون فوتبال آسیا به حاشیه رانده شده است. حتی در دو سال اخیر، هیچ نمایندهای از کشورمان در جمع سه نامزد مرد سال فوتبال آسیا حضور نداشته است.
در حالی که استعدادهای ذاتی فوتبال ایران درخشش خود را ثابت کردهاند، بازیکنان کشورمان در ۲۰ سال گذشته، از دریافت مهمترین جایزه فوتبال آسیا، محروم بودهاند. به جز قطر و عربستان که هر کدام چهار بار این عنوان را به خود اختصاص دادهاند، ۹ کشور دیگر نیز در این دوره، صاحب جایزه بهترین بازیکن آسیا شدهاند.
اما داستان فوتسال، کاملا متفاوت است. این رشته ورزشی، همچنان درخشانترین ستاره ایران در آسیاست. از سال ۲۰۰۶ تا کنون، AFC عنوان مرد سال فوتسال آسیا را ۱۱ بار به بازیکنان ایرانی اهدا کرده است. علی اصغر حسنزاده، وحید شمسایی و دیگر ستارههای فوتسال ایران، بارها بر بام فوتسال آسیا ایستادهاند.
همچنین تیمهای ملی فوتسال ایران، شش بار عنوان بهترین تیم سال میلادی را کسب کردهاند. داوران ایرانی نیز در این عرصه موفق بودهاند و بارها جایزه بهترین داور آسیا را به خود اختصاص دادهاند.
با وجود تمام این افتخارات، سوال اصلی این است که چرا فوتبال ایران در عرصه بینالمللی جایگاه خود را از دست داده است؟ شکستهای پی در پی در رقابتهای باشگاهی و ملی آسیا، نقش مهمی در این افت داشته است.
شاید در این میان، نبود یک برنامهریزی دقیق و عزم جدی برای ارتقا سطح فوتبال ایران و رسیدن به جایگاه واقعی خود در سطح آسیا، اصلیترین دلیل این افت باشد.