در طبیعت، آتش نقش دوگانه‌ای ایفا می‌کند. آتش‌سوزی‌ها، چه طبیعی و چه کنترل‌شده، فرصت‌های شکار بی‌نظیری را برای برخی گونه‌ها فراهم می‌آورند. حیوانات طعمه، مانند حشرات، موش‌ها و خزندگان، که پیش‌تر در پناهگاه‌های خود پنهان بودند، با فرار از آتش، به طعمه‌های آسانی برای شکارچیان تبدیل می‌شوند.
این رفتار شکارچیان، نمونه‌ای از هوش و سازگاری حیرت‌انگیز در دنیای حیات وحش است. بعضی از گونه‌ها، به‌ویژه پرندگان شکاری همچون عقاب‌ها و شاهین‌ها، گامی فراتر نهاده‌اند. برخی گزارش‌ها از شاهین‌های قهوه‌ای (Falco berigora) حکایت دارد که با جابه‌جایی شاخه‌های نیم‌سوز، آتش را گسترش می‌دهند تا طعمه‌های بیشتری را به دام اندازند. این روش، اگرچه در نگاه اول وحشیانه به نظر می‌رسد، اما یک استراتژی بقا محسوب می‌شود. دانشمندان استرالیایی به تازگی متوجه شدند که بخشی از آتش‌سوزی‌های جنگل‌های این کشور ناشی از فعالیت همین پرندگان است.
رفتار مشابهی نیز در پستانداران مانند روباه‌ها و شغال‌ها دیده می‌شود که به مناطق آتش‌سوزی نزدیک شده و از فرصت شکار حیوانات گریزان استفاده می‌کنند. خزندگان کوچک‌تر مانند مارمولک‌ها و اسکینک‌ها نیز از خاکستر به‌جا مانده و حشرات جذب‌شده به آن، تغذیه می‌کنند.
عکس برنده جایزه اول بخش «زمین» در مسابقه حفاظت از طبیعت اقیانوسیه، تصویری از یک پرنده کورکور در میان آتش‌سوزی کنترل‌شده پارک ملی کاکادو در استرالیا است که توسط مایکل اس‌مارتین گرفته شده است. این پارک زیستگاهی غنی برای گونه‌های متنوع پرندگان، خزندگان و سایر جانداران است، و آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده به‌منظور کاهش گیاهان خشک و جلوگیری از آتش‌سوزی‌های بزرگ‌تر و جلوگیری از آتش‌سوزی‌های ناگهانی و شدید طبیعی و همچنین بهبود زیستگاه حیوانات انجام می‌شود.
