نسخه پیشرفته جنگنده اف-۱۵ استرایک ایگل، با نام مستعار «عقاب خاموش» (Silent Eagle) یا F-15SE، حاصل تلاش‌های شرکت مک‌دانل داگلاس (و در ادامه بوئینگ) است. این جنگنده که در درجه اول برای صادرات به مشتریان بین‌المللی طراحی شده بود، با قابلیت کاهش سطح مقطع راداری خود شناخته می‌شود. بوئینگ در مارس ۲۰۰۹، نمونه اولیه این جنگنده را رونمایی کرد و اولین پرواز آن در جولای ۲۰۱۰ انجام شد. اگرچه چندین نیروی هوایی جهان به این جنگنده علاقه نشان دادند، اما نیروی هوایی ایالات متحده از خرید آن خودداری کرد. در ادامه، به بررسی طراحی و دلایل عدم پذیرش این جنگنده توسط نیروی هوایی ایالات متحده می‌پردازیم.
طراحی F-15SE شامل بهبودهای قابل توجهی در بدنه اصلی F-15 است. از جمله ویژگی‌های قابل توجه آن می‌توان به محفظه جدید و تطبیقی سلاح‌ها (CWB) اشاره کرد که جایگزین مخازن سوخت خارجی شده و ظرفیت حمل داخلی و قابلیت‌های پنهانکاری را افزایش می‌دهد. این محفظه به گونه‌ای طراحی شده که با پلتفرم هواپیما همخوانی دارد و احتمال شناسایی را کاهش می‌دهد. علاوه بر این، روکش‌های ویژه‌ای برای کاهش سطح مقطع راداری بر روی سطوح هواپیما اعمال شده است. همچنین، این جنگنده دارای دو پایگاه تسلیحاتی اضافی برای موشک‌های هوا به هوا و دو دم عمودی است که لیفت عقب را بهبود بخشیده و در نتیجه برد عملیاتی (بیش از ۱۸۵ کیلومتر افزایش) و پایداری آن را افزایش می‌دهد. مشخصات فنی این هواپیما شامل طول ۱۹.۴ متر، ارتفاع ۵.۶ متر، طول بال‌ها ۱۳ متر، حداکثر سرعت ۲.۴۵ ماخ (۲۶۰۲ کیلومتر در ساعت)، سرعت کروز ۹۱۹ کیلومتر در ساعت، برد ۳۹۷۱ کیلومتر (با سه مخزن سوخت خارجی)، برد رزمی ۱۰۸۵ کیلومتر، برد فرابری ۵۶۰۰ کیلومتر (با مخازن سوخت تطبیقی و سه مخزن سوخت خارجی) و سقف پروازی ۲۰ هزار متر می‌باشد.
عدم علاقه نیروی هوایی ایالات متحده به F-15SE عمدتاً به دلیل ظهور برنامه‌های جنگنده‌های نسل پنجم و رقابت شرکت‌های دفاعی برای عقد قرارداد ساخت این نسل از جنگنده‌ها برای پاسخگویی به نیازهای این نیرو است. جنگنده‌های نسل پنجم برتری هوایی به مراتب بیشتری نسبت به جنگنده‌های ارتقا یافته نسل چهارم مانند F-15SE ارائه می‌دهند. ضمن اینکه استفاده از بدنه و اجزای اصلی مشابه با F-15 اصلی، انگیزه سرمایه‌گذاری در F-15SE را کاهش داده است. نیروی هوایی ایالات متحده به دنبال جنگنده‌ای با سرعت بالاتر (۲.۵ ماخ) و ظرفیت حمل محموله بیشتر بود، خصوصاً با توجه به احتمال استفاده از موشک‌های هسته‌ای در آینده.
گرچه F-15SE به عنوان یک جنگنده نسل ۴+ با قابلیت‌های پنهانکاری و تهاجمی پیشرفته به بازار عرضه شد، اما بیشتر به عنوان یک جنگنده صادراتی به کشورهایی مانند کره جنوبی و عربستان سعودی که در ناوگان خود از اف-۱۵ استفاده می‌کنند، دیده می‌شد. با این وجود، F-15SE در مقایسه با رقبایی مانند یوروفایتر تایفون و سوخو-۳۵ روسی، برتری قابل توجهی داشت.
بسیاری از ویژگی‌های F-15SE در F-15EX Eagle II گنجانده شده است. این جنگنده دو موتوره (با موتورهای F110-GE-129 یا Pratt & Whitney F 100-PW-229) به عنوان یک پلتفرم نسل ۴+ و مناسب برای شرایط آب و هوایی مختلف طراحی شده و به ویژه برای پرواز در ارتفاع پایین و هدف‌گیری دقیق مناسب می‌باشد. F-15EX از سیستم ناوبری ارتفاع پایین و هدف‌گیری فروسرخ برای شب یا LANTIRN بهره می‌برد که دقت بی‌نظیری در شلیک تسلیحات در روز یا شب و در هوای بد ارائه می‌دهد.
