نخستین جلسه گروههای پژوهشی معاونت تحقیقات و فناوری دانشگاه علوم پزشکی زنجان با سخنرانی دکتر سعید سرداری، رئیس این دانشگاه، در روز شنبه ۴ مرداد برگزار شد. در این نشست، سرداری با تأکید بر لزوم جهتدهی هدفمند تحقیقات علمی، خواستار حرکت پژوهشها بهسمت حل واقعی مسائل و اجراپذیری شد.
وی با اشاره به شرایط فعلی دانشگاهها که با محدودیت منابع و انتظارات فزاینده جامعه مواجهاند، خاطرنشان کرد: پژوهشهای علمی باید با رویکردی مسئلهمحور و کاربردی طراحی شوند؛ بهطوریکه نتایج آنها قابل اجرا، ساده، مبتنی بر شواهد و در دسترس سیاستگذاران حوزه سلامت باشد.
اهمیت رویکردهای میانرشتهای برای افزایش اثرگذاری تحقیقات
سرداری افزود: توسعه کیفیت پژوهشها تنها از مسیر بهرهبرداری هدفمند از تخصصهای مختلف نظیر آمار زیستی، اپیدمیولوژی، انفورماتیک پزشکی، اقتصاد سلامت و هوش مصنوعی امکانپذیر است. بهکارگیری این رشتهها سبب ارتقاء سطح علمی پروژهها، دقت در تحلیل دادهها و خلق راهحلهای نوآورانه میشود.
آموزش و پژوهش؛ دو بازوی همافزا در دانشگاههای نسل نو
رئیس دانشگاه علوم پزشکی زنجان بر ضرورت تعامل نظاممند میان حوزههای آموزش و پژوهش تأکید کرد و هشدار داد که جداسازی این دو بخش میتواند منجر به کاهش کیفیت علمی و افت انگیزه در میان استادان و دانشجویان شود. او تصریح کرد: باید نظام آموزشی بهگونهای طراحی شود که پژوهشهای دانشگاهی از دل فرآیندهای آموزشیِ کاربردی و مشارکتی زاده شوند.
نقش دانشگاهها در فرآیند توسعه اجتماعی و سلامت محور
سرداری در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به مسئولیت دانشگاهها در فرآیند توسعه، اظهار داشت: تحول در نظام سلامت نیازمند تغییرات فردی، سازمانی و اجتماعی است و دانشگاه باید بهعنوان پیشران این حرکت، نقش فعالی در طراحی سیاستها و هدایت مسیر تغییرات ایفا کند. بهگفته او، هر پیشرفت ملموس در جامعه ابتدا از اصلاح نگرش فردی آغاز و نهایتاً در قالب پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نمایان میشود.
پژوهشهای تیمی و تخصصی؛ مسیر مقابله با چالشهای پیچیده سلامت
در پایان، سرداری بر ضرورت شکلگیری گروههای پژوهشی چندتخصصی تأکید کرد و گفت: برای تحلیل دقیق مسائل گسترده نظام سلامت، حضور کارشناسان با دیدگاههای متنوع از حوزههای مختلف ضروری است. چنین تیمهایی میتوانند با بهرهگیری از ظرفیتهای همافزا، به تولید راهکارهایی اثربخش و متناسب با شرایط بومی جامعه دست یابند.
این نشست گامی در جهت بازنگری سیاستهای پژوهشی دانشگاهها و حرکت بهسوی تأثیرگذاری ملموس در سطح خدمات سلامت کشور بود.