در ساحه روابط بین‌الملل، سیاستی به نام “چماق و هویج” وجود دارد که به طور اصطلاحی به سیاست تنبیه و تشویق اطلاق می‌شود. این رویکرد، به مفهوم ایجاد فشارهای تنبیه‌ای و تحریک‌آمیز برای کشورها به‌منظور تحقق اهداف غربی می‌پردازد. در این متن، نقش اساسی طرح دو دولتی غرب در فلسطین به عنوان یکی از جوانب این سیاست برجسته می‌شود.
طرح دو دولت: تاریخچه و اهداف
طرح دو دولت یا دو کشور، یک پیشنهاد غربگرایانه برای حل بحران فلسطین است. این طرح که ابتدا در سال 1990 توسط بوش پدر در کنگره آمریکا مطرح شد، به منظور ایجاد یک کشور فلسطینی و یک کشور یهودی در فلسطین می‌پردازد.
مبنای اجرای طرح
طرح دو دولت بعدها به عنوان مبنای کنفرانس سازش مادرید در سال 1991 شد. این طرح توسط سازمان آزادی‌بخش فلسطین در مذاکرات مخفی با رژیم صهیونیستی در اسلو نروژ نیز مطرح شد و در توافقنامه اسلو در سال 1993 به تصویب رسید.
موانع اجرای طرح
از سال 1993 تا 2013، 10 دور مذاکره برای اجرای طرح دو دولتی بی‌نتیجه ماند. در دوره‌های بعدی، صهیونیست‌ها حتی حاضر به حضور در مذاکرات نشدند. به نظر می‌رسد طرح دو دولتی از نظر افکار عمومی و فلسطینی‌ها، تنها به عنوان یک راهکار برای خرید زمان و کاهش فشارها مورد استفاده قرار گرفته است.
تحولات پس از طوفان الاقصی
طوفان الاقصی و شکست صهیونیست‌ها
در اکتبر 2023، طوفان الاقصی سبب شد که رژیم صهیونیستی به شرایطی دهشتناک تر از انتفاضه‌های گذشته برسد. این وضعیت باعث اذعان به شکست صهیونیست‌ها شد و ایالات متحده دوباره طرح دو دولتی را مطرح کردند.
انتقادات به طرح دو دولتی
در حقیقت، صهیونیست‌ها و حتی آمریکایی‌ها به هیچ وجه خواستار اجرای طرح دو دولتی نبوده‌اند. آن‌ها تلاش کرده‌اند تا با مذاکرات و ارائه این طرح، از مسئولیت‌های موجود خود فرار کنند و به‌جای آن، از مشکلاتی که مقاومت در انتفاضه‌های فلسطین ایجاد کرده بود، فرار کنند.
نتیجه گیری: انتخاب مردم فلسطین
تاکنون، طرح دو دولتی غرب برای فلسطین نقش هویج در سیاست چماق و هویج را بازی کرده است. این طرح تنها در زمان‌های بحرانی اجرا می‌شود و پس از بهبود شرایط به محاق می‌رود. انتخاب مردم فلسطین و تصمیم آن‌ها به نظر می‌رسد تنها گزینه برای آینده این منطقه باشد.
با احترام ، مجله خبری مسیر آنلاین
