کمبود داروی مایفورتیک، داروی حیاتی برای بیماران پیوند کلیه، به یکی از دغدغههای اصلی جامعه پزشکی و بیماران تبدیل شده است. این کمبود نه تنها بر سلامت بیماران تاثیرگذار است، بلکه سوالات مهمی را در خصوص سیاستهای دارویی کشور، اولویتبندی بیماران و جایگزینی داروهای وارداتی با تولیدات داخلی مطرح میکند. در این مقاله، به بررسی ابعاد مختلف این مسئله پرداخته و تلاش میشود تا با تحلیل دلایل کمبود و بررسی راهکارهای پیشنهادی، تصویری روشن از وضعیت موجود ارائه شود.
دلایل کمبود داروی مایفورتیک:
محدودیتهای واردات: تحریمها، مشکلات نقل و انتقال ارز و محدودیتهای تامینکنندگان خارجی از جمله مهمترین دلایل کاهش واردات این دارو هستند.
تاکید بر تولید داخل: سیاستهای حمایتی از تولیدات داخلی و تلاش برای کاهش وابستگی به واردات، منجر به محدودیت در واردات داروهای مشابه خارجی شده است.
تفاوت در اثربخشی ادعایی: برخی بیماران و پزشکان بر این باورند که نمونههای داخلی به اندازه نمونههای خارجی موثر نیستند، که این موضوع میتواند بر انتخاب بیماران تاثیرگذار باشد.
اظهارات مسئولین:
سازمان غذا و دارو: مسئولین سازمان غذا و دارو بر وجود نمونههای داخلی با کیفیت و تاکید بر استفاده از آنها تاکید دارند و کمبود موجود را ناشی از محدودیتهای وارداتی میدانند.
پزشکان: برخی پزشکان ضمن تایید کیفیت نمونههای داخلی، بر اهمیت استفاده از داروهای خارجی در مراحل اولیه پس از پیوند تاکید دارند.
چالشها و راهکارها:
اطمینانبخشی به بیماران: برای جلب اعتماد بیماران به نمونههای داخلی، لازم است اطلاعات شفاف و علمی در خصوص کیفیت و اثربخشی این داروها در دسترس قرار گیرد.
هماهنگی بین سازمانهای مختلف: همکاری نزدیک بین سازمان غذا و دارو، وزارت بهداشت و بیمهها برای تامین پایدار داروهای ضروری و ایجاد مکانیزمهای نظارتی بر کیفیت داروهای تولید داخل، از اهمیت بالایی برخوردار است.
توسعه تولیدات داخلی: حمایت از شرکتهای داروسازی داخلی برای افزایش ظرفیت تولید و ارتقای کیفیت داروها، میتواند به کاهش وابستگی به واردات و تامین پایدار داروها کمک کند.
تعیین اولویتها: با توجه به محدودیت منابع، ضرورت دارد تا اولویتبندی دقیقی در تامین داروهای بیماران خاص انجام شود و بیماران نیازمند به صورت عادلانه از داروهای مورد نیاز خود بهرهمند شوند.
جدیدترین اخبار را در مجله خبری مسیر آنلاین مطالعه کنید.